Een week vol verassingen en blunders

Hey allemaal!

Het weekend zit er voor mij al weer bijna op. Terwijl ik dit nieuwe artikel maak is het ondertussen al 9 uur 's avonds geweest en kan ik morgen weer om 7 uur mijn bed uit. Het lijkt wel alsof de tijd hier nog sneller gaat dan in Nederland..

Ik heb verder een ontzettende leuke week gehad. Maandag tot en met vrijdag heb ik natuurlijk gewoon stage gelopen tot 5 uur 's middags, maar ik heb deze week ook weer geprobeerd om het sporten op te pakken. Twee keer naar de 'sportschool' geweest (gewoon een zaaltje met wat toestellen) en daarnaast actief aan het zoeken naar een leuke en betaalbare dansschool waar ik hopelijk zo nu en dan weer een lesje kan meepikken. Ik mis het dansen stiekem wel en zou niets liever willen dan gewoon weer mee te kunnen dansen met een groep!

Met stage gaat het verder hartstikke goed. Ik krijg steeds meer taken en verantwoordelijkheden waardoor ik ook zelf alles lekker mag uitzoeken (en zelfs gewoonweg fouten kan maken). Wel had ik deze week even een taal probleempje. Eigenlijk niet heel rampzalig, maar mijn hersenen waren even helemaal de weg kwijt. Zo had ik dinsdag een Skype gesprek met Frans, docent uit Nederland, samen met Olivia en terwijl ik iets Nederlands aan het typen was naar Frans begon ik een heel verhaal in het Nederlands te houden tegen Olivia. Zij zat me natuurlijk als een pas genaaid schaap aan te kijken en had geen idee waar ik het over had. Die dag daarna tijdens de stand-up bij Joana in haar kantoor had ik hetzelfde. Het simpele woord 'I' kon ik gewoonweg niet uit mijn strot krijgen. Ik zei wel drie keer achter elkaar 'Well, Olivia and IK' in plaats van de vertaling van ik in het Engels.

Afgelopen donderdag hadden we een teamlunch met de HR afdeling. We zijn toen Thais gaan eten bij een tentje dat in hetzelfde complex zit als het kantoor. Aan het eind van de lunch at ik iets wat echt verkeerd schoot (het was gewoon onwijs pittig) waardoor ik het Spaans benauwd kreeg, ik rode vlekken kreeg en serieus met mijn servet voor verkoeling moest zorgen. Dit soort dingen kunnen gelukkig ook alleen mij overkomen dus dat scheelt weer. ;)

Die dag erna, op vrijdag, ben ik in de lunchpauze samen met Annemarijn naar de Coles geweest om speculaas te kopen! De Coles heeft een gangpad met allemaal internationale producten en hier kunnen wij als Nederlanders onder andere peperkoek, stroopwafels, appelstroop, bokkepoten, hagelslag, drop, roggebrood, poffertjes mix, beschuit en speculaas vinden. Uiteindelijk hebben we rond 3 uur het hele bedrijf getrakteerd (natuurlijk alleen de locatie in Sydney) op een lekker Nederlands koekje. Een aantal mensen vonden het echt ontzettend leuk! We hebben besloten dat we over een tijdje ook stroopwafels gaan uitdelen en wellicht zelfs op de vrijdagborrel wat Nederlandse snacks gaan aanbieden. Na stage diezelfde dag, eigenlijk was het pas 5 voor 5, ben ik met Olivia op zoek gegaan naar een lekker glas alcohol hahaha. Olivia is sinds dinsdag definitief mijn begeleidster voor de komende tijd en we hadden allebei wel zin in een glas wijn tot we ontdekte dat er zelfs Prosecco aanwezig was. Na een paar glaasjes, ja zo gaan die vrijdag borrels nou eenmaal, ben ik met Annemarijn nog langs de Woolworths geweest om wat laatste boodschappen te doen. Thuis heb ik vervolgens snel wat avondeten gemaakt, heb ik mezelf omgekleed en heb ik weer de trein genomen richting Central. We hadden namelijk met alle stagiaires van Excite afgesproken om een avondje drankjes te doen bij Maloneys. Eenmaal daar aangekomen had Muriël natuurlijk alleen een internationale studentenpas bij en geen paspoort of rijbewijs. Mijn rijbewijs ligt namelijk nog te shinen in mijn portemonnee in Nederland en mijn paspoort had ik niet meegenomen omdat ik dacht dat het wel weer zou lukken met een studentenpas. Uiteindelijk bleek de bewaker daar anders over te denken en kon ik het wel vergeten: toegang verboden. En nu? Je staat daar toch mooi opgedoft zin hebbend in een gezellig avondje. Felicitas, de Duitse stagiaire van Excite, had gelukkig een fantastische oplossing waardoor ik uiteindelijk via de tweede ingang naar binnen kon. Na wat wodka (goedkoopste drank van de avond), bier en een onwijs gezellige avond lag ik toch nog redelijk vroeg in mijn bed. Helaas wel met een gesneuvelde telefoon die de keukenvloer hier in het huis niet zo goed kon waarderen. (Oké als het goed is is het alleen mijn extra glasplaat, maar ik durf gewoonweg de plaat niet te verwijderen.)

Gisteren, zaterdag, deed ik een poging tot uitslapen. Helaas was ik om half 7 voor de eerste keer al weer wakker en heb ik mezelf gedwongen om te blijven liggen tot een uur of 9. Daarna heb ik rustig ontbeten en wat gerommeld in huis om vervolgens om 12 uur de trein te nemen naar Featherdale wildlife park. Nu komt het hoor. Muriël dacht het wel handig te vinden om haar Opal card (vergelijkbaar met onze OV kaart in Nederland) naast zich op haar stoel neer te leggen in de trein. Vervolgens na 2 treinhaltes moest ze overstappen naar een andere trein. En ja wat je nu denkt is inderdaad juist. Die Opal card is gezellig verder gereisd naar allerlei andere plekken van Sydney terwijl ik natuurlijk de trein allang was uitgestapt. Ach, het verbaasde me niets. Dit zijn gewoon van die gebeurtenissen die mij altijd wel een keer overkomen en het ergste is dat ik er eigenlijk niet van leer hahahaha. Nadat ik even in paniek was geraakt waren Bobbi en Annemarijn gelukkig uit de trein gestapt die ik moest halen anders had ik ook nog eens alleen gestaan. Nadat ik zwart was gereden naar Blacktown, waar we een bus moesten pakken, hadden we een slim plan. Ik ging gewoon achter Bobbi of Annemarijn mee de poortjes uit en dan zou ik bij de 7/11 een nieuwe kaart kopen. Eenmaal bij de poortjes aangekomen stond er een hele politie stoet. Het leek wel alsof ze me al aan het opwachten waren. Ik kreeg het natuurlijk Spaans benauwd want tja, hoe ga je nu weer uitleggen aan de politie dat je achter je vriendinnen aan door de poortjes wil lopen omdat je zo blond bent geweest om je kaart in de trein te laten liggen. Na wat aarzelen ben ik op een van de agenten afgestapt en heb ik gevraagd waar ik een nieuwe Opal Card kon aanschaffen, omdat die van mij nog ergens in een van de treinen aan het rondzwerven was. Wonderbaarlijk reageerden alle agenten heel normaal en zeiden gewoonweg dat ik het station uit moest lopen en dan een nieuwe kon aanschaffen. Geen gedoe, geen opmerking, helemaal niets. Uiteindelijk, na het kopen van een nieuwe Opal Card omdat je anders de bussen niet in kan, zijn we gelukkig snel beland bij Featherdal Wildlife park. Echt een super leuke plek en zeker een aanrader als je voor een goedkoper park wil. Het bekende Taronga Zoo is heel tof, maar je betaalt het dubbele aan entree en kan niet eens zo dicht bij de koala's en de kangoeroes komen als in Featherdale. Echt wat een geweldige beesten! De kangoeroes liepen gewoon rond in het park en konden zelf kiezen of ze naar de wandelpaden van de bezoekers kwamen of lekker in hun eigen stekkie bleven liggen waar wij niet bij konden komen. Diezelfde avond heb ik goed afgesloten met een kopje thee en een lekkere Tim Tam (typisch Australisch) op de bank, samen met een kamergenootje.

Vandaag begon ik de dag ook rustig. Ik heb het huis schoongemaakt, dit zag je alleen na een paar uur al niet meer maar het ging om het idee, en daarnaast ben ik rond 4 uur met Marlou naar Central geweest om een drankje te doen met Pauline, Britt, Evelien, Iris en Leo.

Zoals je al wel leest heb ik genoeg blunders en stommiteiten meegemaakt. Ach, dat betekent dat ik mezelf ben haha. Ik zou mezelf niet zijn als er niet wat dingen mis zouden gaan.
Jullie nog een fijne zondag gewenst en tot het volgende artikel!

Dikke kus, Muriël